مقایسه اثر درمانی پروپرانولول و تحریک الکتریکی (tens) در پیشگیری از حملات میگرنی

زمینه و هدف: سردرد میگرنی یک بیماری شایع با مبنای فامیلی می باشد و شیوع آن بر حسب جنس، سن و نژاد متفاوت است. درمان آن شامل درمان حمله حاد سردرد و درمان پیشگیری جهت جلوگیری از بروز حملات سردرد می باشد. انواع مختلف داروها از جمله بتابلوکرها که رایج ترین آنها پروپرانولول است در پیشگیری از حملات میگرن بکار رفته است. همچنین از درمان های غیر دارویی نظیر tens (transcutaneos electerical nerve stimulation) در درمان حمله حاد سردردهای میگرنی و نیز درد های مزمن استفاده می شود. هدف از این بررسی، مقایسه اثر پروپرانولول و tens در پیشگیری از حملات میگرنی بوده است. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تعداد 60 بیمار مبتلا به سردرد میگرنی که میگرن آنها بر اساس مقیاس ihs (international headache society) توسط متخصصین نورولوژی تأیید گردید و دارای اندیکاسیون درمان پیشگیری از حملات سردرد میگرنی بودند با روش غیر احتمالی انتخاب و بعد به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری تحت درمان با tens به مدت ده جلسه به صورت روزانه یک جلسه 15 دقیقه ای و پرویرانولول به میزان 40 میلی گرم روزانه به مدت 6 ماه قرار گرفتند. نتایج از نظر شدت، مدت و تعداد حملات قبل از شروع درمان، بعد از 3 و 6 ماه جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری مجذور کا تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: پس از 3 ماه درمان 90 درصد بیمارانی که تحت درمان با tens قرار گرفتند هیچگونه حمله سردردی نداشتند در حالی که در گروه تحت درمان با پروپرانولول 40 درصد بیماران بدون حمله سردرد بودند (001/0p<). میانگین شدت درد در گروه تحت درمان با tens از 2/1±8/6 به 65/0±06/2 و در گروه تحت درمان با پروپرانولول از 2/1±7/6 به 3±2/3 رسید (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که tens یک روش مؤثر در پیشگیری از عود سردرد در بیماران میگرنی می باشد. واژه های کلیدی: پروپرانولول، میگرن، tens، تحریک الکتریکی